0 Comments
Zo.... Hele slechte nacht gehad nadat een paar mannen zogenaamd in het midden vd nacht aan het spoor, dat 50 meter naast mn tent lag, mest werken. Tot 4 uur bijna geen oog dichtgedaan. Het was enorm benauwd omdat het gusteravond bewolkt werd nog voordat het kon afkoelen. Peentjes zweten! Halverwege de nacht buiten gaan liggen met kans op bezoek van rode mieren, muggen en ander bijzonder volk... Leuk die muggen, je kan maar aan 1 liedje denken: 'Mugguh hier, mugguh daar, mugguh hinder, mugguh gindsr...' . Tot zover het muzikaal intermezzo van vandaag. Maar dan wat langer uitslapen, ik had immers weinig kms af te leggen. Om de uitdaging erin te houden wel 2 (prachtige) klimmen naar en vanuit Cadaques. Een dorp uit een sprookjesboek en dat zal altijd zo blijven. Een baai met eromheen prachtige witte gebouwen, kerken, smalle straatjes. Geen wonder, ook al geloof ik daar niet in, dat Dali en menig ander kunstenaar/artiest daar zijn liefde aan zijn haar instrumentarium heeft toevertrouwd. Ja.... Een skon plaatske waar ik dan,als ik een in de buurt ben, graag een momentje met mezelf heb ;) ik hoor jullie denken, heb je na 10 dagen nog niet genoeg van jezelf? Sommige bij HC hebben t na een uur al met me gehad ;) Op zo'n laatste dag toch leuk om even terug te kijken, welke rituelen had ik nu? Nou de leukste om mee te geven wat het tent/slaapzak/-mat in- & uitpak ritueel. Een kunstje dat natuurlijk, naar d'n fysieke arbeid, ook dagelijks moest gebeuren. Niks hotel, niks Bed & Breakfast, gewoon ouderwets op een smal matrasje van 80cm liggen is ginnuh sinecure, dat is ook topsport om er niet niet vanaf te vallen zoals in een hoogslaper. Gelukkig viel ik nu meestal niet zo hoog...oh ja!!! Ik heb gisteren een 'tentopbouwfilmpje' gemaakt, zodra ik deze heb voorzien van versnelde zwart-wit beelden en een Laurel & Hardy muziekje zal deze op de blog worden gezet. Het ontbijt bestond uit een croissant, en pain au chocolat & en pain aux/de raisins. Excusez moi dat ik even de grammaticale onderbouwing hiervan uit het oog ben verloren. 10 dagen overleven is focussen en dan zijn dit maar bijzaken, dus...... Savonds natuurlijk volle bak snaaien, 2 hoofdgerechten want met een volle buik daal je veel harder af. Dat scheelt tijd en tijd is..... uhhh niet relevant aan het doel. Kortom, boeiuh! Llanca was dus de vertrekplaats waar de douchhokjes bestonden uit verrotte planken/balken wat 't nog waard was en het putje/riolering voor het laatst in het jaar 1856 was schoongemaakt. Smullen dus zeg maar, voor de gemiddelde rat... De tocht was echter subliem (bedacht ;)) en ik heb zitten genieten van het uitizcht. Met in het achterhoofd dat het een korte etappe was dan ook als een debiel hard naar boven gereden en menig renner naar mijn achterwerk waar vandaag 'Vacansoleil' op stond laten kijken. Cadaques ligt als een afgesloten plaatsje in een baai en je kan er via 1 weg naartoe en die is 20km lang, vol met bossen, olijfbomen, druivenplanten, etc.. Vervelend dus! Daarnaast was het 33 graden, das toevallig, zo jong word ik morgen over 2 weken ;) In de afdaling even gestopt om een fotootje van het vergezicht te maken, waar 2 andere Nederlanders stonden. Reactie vd (afgetrainde) man: woooow, 10 dagen? Dat ga ik mn fietskameraden vertellen! ;o) bye bye zwaai zwaai en we gingen verder met de afdaling waar ik maar braaf achter de autos ditmaal heb gehangen... Barcelona is immers nog ...... Nah, genoeg! Het was prachtig, behalve de laatste 15km want toen moest ik over een wannabe snelweg waar auto's 40-80-100 mochten en terug als er een rotonde aankwam, voor eem fietser, c'est moi, is dat niet erg plesant... Ik passeerde een politiewagen (ter info, die stond stil) dus kennelijk mocht het ook nog!! Een goeie keuze om in Figueres oo de trein te stappen. 2 uur treinen voor 15 euro, met 15 euro kom je vanuit Eindhoven net bij de Beukenlaan.. Maar ja, dan zijn de treinen in NL weer net iets veiliger dan in Espagne. Barca... Bijna!! Het hotel is vanmorgen nog net geboekt, hopelijk mag ik samen met mn fiets slapen ;) ****bam!!!!! Daar ben ik dan!!!!!!!!!!!! Yes yes yes yes yes!!!**** Het verwachte onbereikbare doel is gehaald!! Waar een wil is, is een weg... En die weg kan lang zijn, maar met de juiste inzet (en verzet).... Nu ga ik 3,5 dag heerlijk genieten! Leuke dingen gepland die niet fiets gerelateerd zijn dus daar zullen jullie niks van hoeven te lezen op dit blog ;) na een week zal ik nog een korte evaluatie plaatsen inclusief de gecensureerde fotos. Ik wil oprecht iedereen bedanken voor alle steun, tips & trics die ik heb gekregen. Het was een hele mooi 1,5 week maar 1.660 km op de weg, ongeveer 13,5 keer de Alpe d'Huez, 3 lekke banden, 9 keer tentje op/tentje af/vragen om stroom voor gps/etc., minimaal 30 croissants (smiddags at ik ze vaak naast mn lunch), ongeveer 90 uur onderweg te zijn geweest, 6 dagen wind tegen gehad (dus 4 mee), dat kan wel in je eentje maar zonder alle support was dat nooit mogelijk geweest!!!!!!!!!!!!!!! PS mochten er mensen zijn met ontwenningsverschijnselen als gevolg van geen nieuwe frequente updates op dit blog verzoek ik hen contact op te nemen met stichting correlatie onder referentienummer: tourdufou2013 Whats next? Something, that's for sure..... But it better be good! ;o) En als je 9 omdraait heb je een 6.... Maar dat doen we niet want het einde is in zicht, de finish wordt al klaargemaakt (zolang er maar geen bussen meer door moeten komt dat goed), de champagne staat koud en de sangria, ach, die ben ik nu vast aan het opeten, uhh drinken. Een bijzondere dag... Na de fantastische dag in de Ardeche met de 'Droomvlucht' in al z'n/haar facetten vandaag het 2e weekwonder: de kuststrook van Collioure tot llanca! Een gebied waar ik al vele malen menig speeksel uit mijn mond heb doen vloeien, het uitzicht is dan ook keer op keer adembenemend! En dan heb ik het nog niet over Collioure wat het op een mooie zomerdag helaas te druk is, maar waar de straten er fenomenabel uitzien. Ik heb dan ook geen foto gemaakt met de iPad, alleen pure kwaliteitsfoto's met de minimaal 10MP camera (lichtgewicht natuurlijk, anders mocht hij miet mee). Dus begonnen in Narbonne, de 'verplichte' km's gemaakt tot Collioure met wederom zware momenten (rug, pols... Flinke pijn dat je het liefste direct de fiets aan de kant zet, maar ja, dat doel....). Vanaf Collioure vaak gestopt om te genieten, om te beginnen met een lunch van 15 euro... Jahaaa.. Tiswat, kwaliteitje! ;) daarna nog vaak op de toppen vd bergen stilgestaan met uitizicht over de baaien die er liggen. Collioure, Port Vendres, Banyuls s Mer, Cerbere, Portbou... Noem ze maar op! En echt, het was hard werken, in pakweg 30 km alle hoogtemeters vd dag gemaakt... Maar toen ging t weer lekker ;) Net heerlijk gegeten hier en super bediening gehad! Mr, do you need wifi? Sure ;) ennuh, ik vroeg natuurlijk of ik het voorgerecht kon vervangen door een hoofdgerecht. Maar natuurlijk, extra veel macaroni en ook de paella had een flinke schep rijst extra. Pffff plofvol nu! Hahaha.. Morgen op naar het laatste stuk dat we grotendeels met de trein doen ivm de veiligheid op de Spaanse wegen. Laatste stuk vanaf station Franca tot de Ramblas en dan...... Ik ga genieten vd baai hier voordat ik naar de camping terug ga... Morgen Barcelona.. Dat wordt denk ik weekwonder nummer 3. Wow, dit is zo onbeschrijflijk gaaf, geen pen, keyboard, tablet kan dat gevoel op de gevoelige plaat vasteggen. Vandaag ook bij het inrijden van Spanje, via een sort of smokkelroute, zoo gaaf! (Ben daar ooit in de midden vd nacht met een .... Nee laat maar, kwam erop neer dat heel onze auto overhoop werd gehaald ter controle.) De tussenstand maar eigenlijk, net zoals bij de Tour de France ook bij de Tour de Fou, direct ook het eindklassement want veel zal er niet meer bijkomen: Dag 1: 193km, 528hm Dag Nederland - Welkom in Belgie Dag 2: 184km, 2252hm Dag Belgie-Bienvenue a France Dag 3: 177km, 1279hm Dag 4: 212km, 1188hm Dag 5: 175km, 1292hm Dag 6: 161km, 2558hm Dag 7: 188km, 2329hm Dag 8: 189km, 1258hm Dag 9: 150km, 1174hm Au revoir France - Dias Espagne Tussenstand dikke 1.600 km, +/- 13.700 hoogtemeters. De gps is ondertussen volledig aan de kant gelegd, deze regio ken ik zga op mn duimpje, heerlijk fietsen! EN genieten... Mensen, super bedankt voor alle steun, nog 1 dagje rollen en dan.... Waaaaargh! Een 'droom' die ik al 10 jaar droom gaat uitkomen. Bijzonder veel leuke reacties onderweg, bij restaurants, bij campings,over hetgeen wat ik aan het doen ben. Dat is nog niet zo bijzonder. Het gevoel dat ik, iets wat ik vooraf zelf misschien ook wel voor onmogelijk hield, TOCH heb geflikt! Hohohoho Twan, je bent er nog niet, maar toch, dat ik dit kon bereiken heeft niks met fysieke kracht te maken... Zoals Zombie ooit zong: 'It's in your heaaaaaaadddd, in you heeeaaadd...' Buenos noches! Dag 8: van voorbij St Ambroix (40km) tot Narbonne Zo, dat was weer 'A day to remember' in het land waar 'Bonjour' toch wel zorgt voor een snelle integratie van alle culturen. Een dag die alles had om mezelf weer 190km niet te hoeven vervelen. Gelukkig hebben we af en toe wel de MP3 speler bij ons want de hele dag naar mijn eigen geleuter luisteren, daar moet je van houden ;) Het begon wat minder, doordat de hele nacht er door een paar jongeren werd 'gehangen' in de nacht, en om 4 uur besloten ze wedstrijdje te doen "hoeveel grind kan ik remmend verplaatsen..." Ik weet niet of dit een geregistreerd spel s maar ik vind 'm NIET leuk! Met een flink tekort aan slaap om 9 uur vertrekken vanaf camping Chercher d'Or. Ik had schatten van buren, een man van 81 die vroeger nog NK bokskampioen bijna was geworden (jaja jongen, dan gingen we eerst wedstrijdje doen vanuit Bergen op Zoom met die fiets wie als eerste in Breda was...) en nog met Jan Janssen en andere oud gedienden had gefietst. Ennuh, oh ja, z'n oude baas was Louis Motke, m 40 & 41 kampioen geworden (thanks wiki!). Sterke verhalen dus en ontvangen (na dag 7) met een heerlijk koud biertje! Al sinds dag 5 ging ik af en toe 'off GPS' omdat mijn beleving was dat de route mooier was of minder grind zou bevatten (wielrenfiets & grind = niet gelijk aan lol). En aan de andere kant, als het fysieke onderdeel geen uitdaging is mag je toch best je grenzen verleggen??? ;). Mede geinspireerd door een fietser van 2 dagen terug die zo'n ouderwets bolletje in een houder op z'n stuur had zitten, zo zag hij of hij N O Z of W reed... prachtig! De meeste keuzes eigenlijk tot nu toe super uitgepakt! Vandaag leek de route best 'te doen' zoals hij was uitgestippeld maar na 10 km en een grindpad verder alweer lek. Jajks! (Ik houd t netjes...) Alle rust bewaren, energie later voor andere dingen nodig... Maar mn vertrouwen in de route met nog 1 reservebandje in tha pocket werd minder. Dus... Op naar een andere route. In concreto: wunderbaaaaarr! Een route door een vallei waar echt niemand kwam, ingesloten door hoge bergen met uitzicht op nog hogere. Krekels all around the place zorgden voor een goeie ambiance om te genieten, so I did! De benen waren niet super maar dat kon de pret niet bederven. Een unieke route gereden die niet origineel was, proud of it. Gezonde spanning groeide, niet zozeer om het feit of ik het fysiek zou volhouden, maar of de spaken heel blijven, de ketting, bagagedrager en of ik niet met een kapotte buitenband of zonder binnenbandjes zou komen zitten. Slik... Niet teveel aan denken! Maar.. Na 50km uit de vallei en verder over grotere (mooi strak geasfalteerde) wegen. Heerlijk! Licht verzetje want zodra ik de beuk erin gooide ploften de benen. It's gonna be a nice day... De zon stond op standje 35 graden en dat voelde je, dat deed mijn gemoedstoestand niet goed. Veeeel drinken, eten, drinken, eten.. Maar ja, je moet het wel allemaal meeslepen, die AH to Go is er nog steeds niet. Niet alleen de benen, 'alles' ging pijn doen (natuurlijk meer en meer naarmate de dagen vorderen). Om spieren/gewrichten te ontlasten ga je rare dingen doen. Ik zal jullie vertellen: ik heb alle standjes vandaag gehad. Staand, zittend, vooroverhangend, 1 been hoog, 1 been vast, met 1 hand en losse handen, you name it, I did it! En soms kan je niet meer en dan laat je het er letterlijk bij hangen... Het werd hotter & hotter... Schaduw links? Twan naar links... Totdat je over zo'n lange eenbaansweg met 2 richtingsverkeer rijdj, je kent ze vast, waar de bomen km lang overheen hangen. Love it! En als je dan borden ziet met de naam Sete & Montpellier dan weet je dat je toch echt zuidelijk zit. Gaaf! De herkenning werd bevestigd, en aangezien we het toch over standjes & nummertjes hadden: 66! Als je weet dat de laatste 2 nummers van de kentekens het nummer is van het departement van de eigenaar, en je kent die nummers ook nog eens (zo kennen jullie vast nr 13 ook) dan weet je in welke buurt je zit. 66, Languedoc Roussilon... Kippenvel! 'Mijn' stukje Frankrijk waar ik vroeger 2 maanden heb mogen werken, memories... Een ander nummer, 43, ofwel quantre tres... Het stond op de weg maar no thanks, niet vandaag! Wat er vadaag wel was, allemaal mensen aan de kant van de weg... Vrouwen met grote meloenen, meisjes met zuurstok rose shirtes en korte rokjes, mensen met een karton in hun handen en hand omhoog.. De eerste bleek meloenen en andere fruitsoorten vers te willen verkopen, jammm... De tweede, uhh ja, ik heb op 1 weg aardig wat 'window shopping' kunnen doen. Daar lekker bij houden Twan, energie ergens andere voor nodig. Maar mannen, er was heel veel aanbod dus de marktwerking zal wel van toepassing zijn tenzij ze aan kartelvorming doen, neem die franse francs maar mee! En de derden, waarvan ik dacht dat ze met het bordje 'Barcelona' mij aan wilden moeten met hun duim omhoog wilden eigenlijk achterop springen.... Oh ja, 1 vd dames in categorie 2 was flink erop los aan het dansen aan de kant van de weg dus ik deed vrolijk mee (op de fiets natuurlijk ;))) * Na de lunch (slechte sla denk ik + de hitte) op de fiets flink inkakmoment. Opgevangen door snel zouttabletten te pakken en veel zoets... De goeie benen kwamen er niet mee terug.. Maar wat een verademing hier, de uitzichten hier zijn prachtig, zo ook de dorpen, uitzicht op zee, chateau's, etc... Het houdt niet op! ook nog door Beziers gerold, je zou hier zomaar willen blijven toch... Oh ja, uiteindelijk in Narbonne uitgekomen, 190km verder en veel geploeter.. Morgen nieuwe dag, nieuwe kansen. Ik zou morgen al Barca kunnen halen maar ik heb besloten een 'get back to Canet' dagje ervan te maken en oude bekende plekke af te fietsen. Ben benieuwd! De laatste dag wordt een rondje Champs.... Nogwat, jeweetwel ;) De groeten vanuit de MacDonalds... Ja haaaaalllo, mag ik die 9.000 verbrande calorieen aanvullen? ;) en ja de acflurry met m&m's smaakte goed ;) Slaap lekker, op naar dag 9! Bloggers, Vandaag moet ik om te beginnen mijn excuses maken, excuses aan de Belasting betalende fransman die ook nog eens auto rijdt... Echter: ik kan NIET op het randje van het asfalt rijden. Waarom? Jullie overheid legt daar putten neer en niet eens netjes, zoals bij een wasbak in de keuken IN het wegdek, maar erop met gaten ernaast. Dat vind mijn fiets en zeker niet te misverstaan mijn achterwerk in dit stadium van de tour niet meer leuk... Back 2 business: dag 7!!!! In 1 woord: ge-wel-dig! Vandaag was.... Adembenemend vs De beuk erin De Ardeche vs Languedoc Rousillon Goeie benen vs goeie benen.. Gepland van Le Puy naar St Ambroix Een tocht van 160 km, iets korter, omdat er veel klimkms inzitten, 2.650 om precies te zijn. In Le Puy met een zeer goed gezelschap ontbeten (uhh Kees en M... Ajks, zo slecht in namen), nog even op de foto gezet als bewijs dat ik er toch echt ben geweest en toen de wijde/weide (wie weet het... IK IK IK!) wereld in. Net als Bert & Ernie ooit zongen.... Trouwens, wederom mensen die vonden dat ik aan een gestoorde actie bezig ben, whats in tha name... Meteen het gebergte in, de eerste 70km hadden direct 1550 hoogtemeters en daarmee gemiddeld het steilste stuk vd tour. Al flierefluitend daar doorheen gekomen. We zitten in de Ardeche en het uitzicht prachtig! Het mooiste moment vd dag: een afdaling van vele kms, ik noem hem de Droomvlucht (vd Efteling). Het begon op het hoogste stuk vd tour (en zo hoog als mij met mn 1.97 waren jullie nooit gekomen...;)) . Een afdaling met een rivier ernaast, bomen die over de weg hingen waar de zon doorheen scheen, beekjes links & rechts en... Grind! Neee geen Grit. Heeeel veeel grind! Wat heeft Napoleon niet goed gedaan dat die Fransen niet eens fatsoenlijk een wegdek kunnen aanleggen zonder dat (g)ren/m(s)verleggende perikelen oplevert? Darnn... 3 met de voeten uit de pedalen om niet in de berm te belanden, of erger, in de goot ;) ik kan het nu zeggen want er wordt niet meer afgedaald de komende dagen :o) het uitzicht was echt fenomenaal, af en toe niet schrikken van de dwergen in de bergen en bomen of engeltjes die ondersteboven boven de weg hingen. Niet te beschrijven, er zaten kuilen on de weg alsof de Duitsers nog de slag km Versailles moeten winnen en toch was het prachtig! Mijn ogen uitgekeken op de Loire & omgeving. Mijn mond viel er letterlijk open van, nog nooit zoveel vliegjes & proteine binnengekregen.. (Misschien had ik daarom zulke goeie benen). Trouwens wel opvallend weinig ro-ton-des.. Ton, heb jij daar iets mee te maken? Eenmaal de Ardeche uit verdwenen de meren en de beekjes, Languedoc Roussilon is tha place! Geplande aankomst St Ambroix kwam veel te snel! Ik barstte nog vd energie en besloot 50 km door te trekken en daar een (prachtige) camping aan de rivier op te zoeken. Flink de gashendel open en stukken met 40km gereden en natuurlijk de heuveltjes a la Hoogerland/Contador (makkelijk in 1 adem te noemen) uit het zadel opgeklommen op het grote blad. In totaal net iets minder dan 200km gereden en feeling good!! Door de Nl buurman ontvangen met bier, wat wil je nog meer? ;) nu: Net de fles wijn weer op ;) en tijd voor mn bed. Terugblik 1e 7 dagen Het gaat voorspoedig! De ingelopen kms in de eerste dagen bleken niet nodig... De zwaardere etappes uit kunnen fietsen 'sans problem' en zelfs extra. Er staat nog 450 km op de rol, een mooie afstand voor 3 dagen. Wil de laatste dag iets van 100km doen dus ik ga nog even door met beuken ;) Nog 3 dagen en dan zijn we er 'al', time flies! (Weer die vliegjes....) De etappe voor morgen nu plannen, begin maar vast met het schoonvegen van de aankomst bij de Ramblas, aan mij zal het niet liggen.... I am coming!!! En dan 3 dagen chillen om maandagavond met fiets & al op Eindhoven te landen (dan is t nog maar 8km fietsen ;)) PS als zuh vraoguh waor ik was: mè Jannus mee... ;) "Dames heren, Met voorrecht mag ik, Mart Smeets, u vanavond op de hoogte brengen van een, mag ik dat zeggen, jazeker, een bijzondere dag! Een dag waar het peloton al dagen naar uitkijkt of liever gezegd, tegenop kijkt. Kortom dames & heren, we hebben het hier over DE Klassieker! Een klassieker zoals Milaan / San Remo, of Ajax vs Feyenoord afgelopen weekend. Hooggespannen verwachtingen... Alle ingredienten zijn aanwezig inclusief een meer dan uitdagend parcours maar vooraf kan ik u al melden lieve mensen, we houden het kort want,ondanks dat we uren over doping kunnen praten, de dag kende een bijzonder tegenvallend leze & schrijve standaard verloop, daarmee niet de prestaties af willen doen van deze atleten. Waar ik mee zal beginnen is de dag kort voor u in kaart te brengen. U weet, een klassieker kent de zwaarste cols vd tour. Vandaag moest 2.500 hoogtemeters worden bedwongen met als bijzondere categorie "met bepakking". Daarmaast is deze route, jaja, in de tour nog nooit gereden, maar daar is vandaag vandering ingekomen, Roanne - Le Puy staat op de kaart... Kort samengevat: Knokke knokke knokke, chill chill chill, knokke knokke en chill. Meteen vanaf de start uit Roanne de klim die 1500 hoogtemeters kent, daarna op hoogte een flink aantal vlakke kilometers alvorens de afdaling wordt ingezet. Vanaf Ambert gaan we bij de cathedraal rechtsaf op de rotonde, draaien 2 rondjes om volgens de rechte weg naar Le Puy te pakken. De renners waren aan elkaar gewaagd, het peloton ging 'en bloc' de 1e klim op. De 2e klim ging een stuk rapper en voor het eerst deze ronde hebben we dan ook de nodige zoutvlekken gezien. HET moment surpreme: de laatste afdaling! Hij ging als een speer en met een in gedachten onhaalbare voorspong stopte onze renner om, zoals het hoort, een foto te maken vam Le Puy by daylight. Druk bezig met de camera kwam daar een renner van team 'Ambert' voorbij gesjoefd! Hop hop de fiets op en erachteraan. Het mocht niet baten. Le Puy werd na een schamele 165 km gehaald. Zoals ik al zei, een etappe eigenlijk niet uitzendingswaardig is.... " Sorry guys... Het was zwoegen vandaag! De eerste lange klim bleef maar doorgaan, er kwam geen einde aan. Het was zweet, bloed en zoutvlekken... En daarnaast had ik wat minder 'goesting' dan de afgelopen dagen. maar ja, tentje op, tentje af is ook een stuk minder leuk dan de petjes variant... vwb de route: Kennelijk heb ik startproblemen want na een heerlijke "huge" lunch in Ambert ging t me weer voor de wind! Ik had zelfs grote stukken wind mee waardoorik, tegen de afspraak in, vol mee ben gaan trappen. Het ging rap! ;) De tweede klim ging soepeltjes en zonder grote problemen redelijk rap boven. De laatste 40km waren voor t merendeel bergaf, mijn specialiteit... Mart zei t al, een schamele 165km! Ik krijg bijna plaatsvervangende schaamte om dit te plaatsen... Terugkijkend op vandaag viel het enorm mee, van te voren zat ik ermee in de maag! Oh ja... Het heeft ook nog flink geregend, maar gelukkig maar. Ht was enorm benauwd toen ik vanmorgen vertrok. Pas bij Le Puy in de buurt werd het echt zonnig. Prachtig dorpje trouwens! Net heerlijk doorheen gewandeld maar autch, mn bi....benen! Doen pijn... Tch iets te fanatiek die tweede klim gedaan ;) De ambitie om Barca te halen werd in mn gedachten vaak al naar 11 dagen gezet. Echter...... ;o) zoals het er nu uitziet en ik geen onverwachte tegenvallers krijg kan het misschien toch nog! On vera.. Slecht nieuws: ik heb mn gemiddelde vam 3 Magnums per dag vandaag (nog) niet gehaald. Het bestelde dessert is een creme brulee dus ik als ik afkickverschijnselen ga vertonen weten jullie waarom. Ik merk het al, de inspiratie voor mn blog is stukken minder dus ....... Daarentegen staat wel dat we het 1.000 km punt voorbij zijn! Nog iets van 650km te gaan. Nu maar hopen dat ik dit kan posten, nog geen bereik gehad. Hasta luego! PS Weet je... Ik denk de laatste dagen al in het frans, kan iemand me helpen om in 2 dagen mn spaans bij te spijkeren? PS2: alles gaat top! Laat de sangria maar komen.. (Of moest ik er nou zelf naartoe? Neem aan als ik daar op t terras zit ze t wel komen brengen!) PS3: foto Le Puy by night... Voorgelezen uit eigen werk: "..... De zon doet zijn uiterste best om het asfalt te doen smelten, zwarte bultjes borrelen op het wegdek en als je erover rijdt blijft er een stukje teer aan je band zitten. Dju! Dit kan ik nu niet gebruiken. Ik zit in het wiel van mijn voorganger en we zijn halverwege de etappe Beaune - Roanne. Het zouden beiden namen kunnen zijn van mijn buurmeisje maar Beaune is de start in 1 van de mooiste dorpjes die ik deze tour ben tegengekomen. Veel tijd om te genieten is er niet na het ontbijt want..... De tour wacht op niemand, vandaag ook niet. We gaan de Rhones-Alpes in, het hooggebergte gaat andere kwaliteiten vragen van de renners. Stipt 8.40 klinkt het startschot en weg zijn we. Gelukkig minder wind maar weer 'beaucoup de soleil', tja, heeft Vacansoleil toch nog ergens resultaat mee geboekt deze tour, warm is het zeker! De 1e 60km kwam ik maar langzaam vooruit maar m'n beentempo hoog gehouden op een licht verzet. Na de ravitaillering in Cluny gaat het los, het tempo wordt opgeschroefd, niks herstellen bovenop iedere klim. Grote blad voor erop, ook bergop. Met het maagdelijk witte plaatsnaambordje van Roanne in het verschiet (hoe heet die zanger ook alweer, van 'Roaaaanne, ik ben stapelgek op jou') wil ik dit keer niet weer de Kenny van Hummel zijn, ofwel de Fransen zouden zeggen: Enny an Ummel. 100 km, m'n benen voelen goed maar we moeten nog een kleine 75km. Als ik nu versnel dan.... Ik trek m'n schoenen nog een tandje strakker aan om alle kracht in snelheid om te kunnen zetten. Een slok drinken (de zoveelste van vandaag, een reep naar binnen en daar ga ik. 1, 2, 3 tandjes erbij en in de bocht waar het net wat steiler wordt ga ik staan en zet mijn versnelling in. De wind werkt hier thermisch waardoor je net dat extra zetje krijgt. Hoppaaaa, 10, 20, 30 meter zijn zo gepakt. BAM! De benen zijn super en blijven super. Als ik over mijn rechterschouder naar achter kijk zie ik eerst het rood op mn schouders van m'n NK trui. De kleur geeft me elke keer de kracht om door te gaan, om net dat beetje extra te geven. Eenmaal boven gekomen blijf ik draaien, leg er een zwaarder verzet op. Er volgt een heerlijke afdaling met prachtige bochten, angst ken ik (niet meer). Een lange rechte weg, die me doet denken aan de route 66, gaat glooiend naar beneden zodat ik heerlijk onderin de beugels kan blijven hangen. En na vele km's op kop, vol in de wind, zie ik dat mijn water op raakt. De volgwagen is in geen velden of wegen te bekennen. Uiteindelijk trek ik in de remmen om bij de plaatselijke bevolking, in 1 van de weinige dorpjes waar we deze etappe doorkomen, te vragen of ze zo vriendelijk willen zijn mijn bidons te vullen. En met liefde krijg ik heerlijk ijskoud water terug. De ritwinst is ver uit zicht, maar Pari..., uhh Barcelona is nog ver! Morgen de Koninginnerit naar Le Puy, ik kan het natuurlijk gewoon weer proberen......." En eenmaal in Roanne aangekomen voel ik me op en top fris, het was een heerlijke fietsdag. Trouwens, vandaag zonder 'oortjes' gereden. Zijn de oortjes dan het gevolg van een slechtvoelende renner? Een renner zonder zelfvertrouwen in zijn doen en laten? Ik denk het. Vandaag door een mooi landschap gereden, geen dode mollen maar wel prachtige vergezichten nadat ik vanmorgen was vertrokken van de camping doordat er al flink wat mensen op flip flops (slippers) voorbij liepen. Wat is heerlijker dan door dat geluid wakker te worden? Die fransen zijn me ook een apart volk he... Nergens tankstations te vinden, supermarkten, als ze er al zijn (bij minimaal 50.000 inwoners), zijn op zondag dicht, geen AH to Go.... Nee die fransen hebben nog gewoon een leven, die leven om te genieten, dicht bij de natuur, Back to basic. Voor mij was het vandaag ook Back to basic.... Genieten van de inspanning van twee gebronzeerde benen die met een soepele tred en een cadans van tussen de 80 & 90 de uren volmaakten, endorfine creeerend terwijl dat werd gevoed door een flinke dosis mineraalwater aangevuld met fruit en een biologische lunch (heerlijk in Cluny, prachtig uitzicht en wat een sfeer!) Basic he... Zelfs de kraan heeft geen thermostaat, je eerste indruk is: brrrrr wat is het koud! En als je er even onder staat is het lekker. Als je moet stoppen wil je dat niet en denk je: best warm dat water! Ja mensen, de reset knop is gevonden. Planning voor de komende dagen: Overnachting in Roanne Overnachting in Le Puy (vroeg vertrekken, lange zware rit, DE Koninginnerit) Overnachting in St Ambroix Zien we nog.. Wellicht wordt de 3e overnachtiging anders gepland. Nog voordat ik bij Barcelona ben ga ik nog een paar extra km's maken om m'n geliefde Cadaques, plaats van inspiratie voor vele kunstenaars, te bezoeken.. On vera, on vera, c'est des vacances! Ennuh, een onderbroek onder je sportkleding is natuurlijk niet te doen! ;o) Technische specs van vandaag: 165 km tot Roanne, 175 tot de camping 1 McDonalds gezien (net gestopt) 2 aardige fransen hebben me onderweg aan water geholpen Barcelona komt steeds dichterbij! Mijn lichaam gaat deze afstanden, die ik ECHT niet in NL ga fietsen, steeds leuker vinden ;) vandaag geen suikerdip gehad, de gelletjes zijn netjes dichtgebleven voor het eerst De camping kostte, in tegenstelling tot eerdere berichtgeving, slechts 9,50 euro. Geen gratis wifi ditmaal.. A bientot! Doel van vandaag: +/- 200km afleggen en finishen in Beaune, makkie!! Mt de opmerking van de camping'dame' in mn shirtje: aha, u bent de man die gister pasta EN een pizza heeft gegeten... What doesnt kill you makes you stronger Faster, harder... If you believe I am a true believer I want you to take over (kop over kop veur d'n kenners) Just try, try, try... You got to... Move it! Ik heb ze de laatste km's allemaal voorbij horen komen, zogenaamde stimulerende teksten geschreven door artiesten die zelf in een diep dal zitten. Maar na km 200 was ik immuun geworden voor alle invloeden van buitenaf, behalve dan voor de plaatsnaam bordjes, in afwachting tot 'Beaune' werd vermeld. 1 en al obsessie voor zo'n wit maar zwart omrand (dikte 0.5mm) waarop je de eindbestemming ziet staan. De hele dag je stem gespaard, je komt immers op wat fauna na weinig levends tegen, en dan sla je luidkeels een kreet van blijdschap bij het aanzicht van dat mooie, maagdelijk witte bordje: jieeeehoeee!!! **gebalde vuist in de lucht** Ja mensen, zo mooi kan het klinken op papier, de realiteit is ietswat anders. Vanmorgen vertrokken in de luwte... Oh nee, daar ging het de mist in, het brood zou er half 9 zijn maar toen kwam de Nederlandse eigenaresse pas naar buiten, d'r haren nog op half 11, om brood bij de supermarkt te halen. (Ter info: die lag voor de fiets te ver uit de richting...) . Pas om 9 uur de fiets op kunnen stappen na nog een leuke kennismaking met een stel + kind die de route in tegenovergestelde richting reden. Mensen, kennen jullie dat, dat je in NL klaagt dat je de halve weg wind tegen hebt? Iets wat op zich best logisch is, neemt niet weg dat het als hinderlijk kan worden ervaren.. Nou moet me iets van het hart... Ik fiets al 4 ganze tagen tegen die wind in! Deze vriendelijke mensen konden mij vertellen dat thv Lyon de wind 'natuurlijkerwijs' de andere kant op zou staan. Het vooruitzicht naast die Starbucks wordt steeds beter. Tot.... Vandaag, dag 4 (en 4 is geen 3), liet de wind zich gradueel gelden.. Kortom, in hoeverre ik dit woord correct gebruik maar het klinkt wel leuk, elke 50 gefietste km naam hij +1 toe.. De eerste 60 km heb ik heerlijk volle bak gereden, die waren zo voorbij. Korte pauze, hapje, drankje, en hopsakee.. Heej, de wind is toegenomen. Tot 120 km ging t dan ook wat moeilijker. Ik zit dan al op La Voie Verte (google maar eens), een never ending lang fietspad naast... Juist, een groene rivier. Thema vd dag: Flora & Fauna Dames & heren, na 3 dagen weinig prikkelingen voor het netvlies te hebben gehad, op een aantal prachtige chateau's na, was het vandaag smullen. Figuurlijk natuurlijk! Buizerds, runderen badend in water, andere roofvogels, dode mollen op de weg agv de hitte, slangen, 100-en vissen aan het wateroppervlakte en, dan overdrijf ik niet, 60 a 70 reigers die met me mee vlogen over het water van de rivier. Adembenemend... Desalniettemin, die wind werd heftiger & heftiger (net zoiets als Jansen & Jansen maar dan anders). Vanaf km 125 werd het lood en loodzwaar. De wind had al kracht 3 en m'n alter ego liet het wederom afweten, km na km heb ik tegen de wind in lopen beuken! Met de handen in de beugels en de teller op 30/32 proberen te houden... Autch! Bij km 145 toen zag ik de lol wel ervan in, lekker beuken, want ik wilde immers koste wat het koste Beaune halen. Heel gelijdelijk, bijna op het romantisch/sensuele af, liep de achterband leeg... Tsssssssssssssssjsjsjsjsjsjsjjjjjjj.. Een paar vluchtige handelingen, achterwiel eruit, band eraf, band erop, CO2 patroon en kaboem, klaar is Twan! De eigenaar vd winkel, die natuurlijk al meerdere debielen, uhh uiterst sportieve mensen op weg naar Barca had gezien, vond het een kunststukje op zich. Als dank..... Mocht ik mijn handen in z'n winkel wassen, aardige mensen toch die Fransen! Paar km verder even gepolst bij een tuinman hoever het nog naar Beaune was: monsieur, Dijon est la, Beaune, au maximum (met de nadruk op xi natuurlijk) cinquante km... D'accord, merci et au revoir! Vol goede moed ging ik de uitdaging aan om nog op een redelijke tijd (whats in the name?) in Beaune aan te komen en te genieten van het lokale zwembad. Afdaling, verboden voor auto's maar fietsers mogen erin... Nog de adrenaline in mn bloed om te beuken (ook al had ik al flink geleden, maar ja, dat witte bordje met dat zwarte randje, die moest toch steeds dichterbij komen... ). **voelen jullie de spanning al komen??**. Nou, een lange afdaling over wit grind, of eerder gezegd, keien, rotsen, kiezels.. Met een rotvaart ging ik naar beneden en niks romantisch, niks sensueels, met een ouderwetsche leegknallerd stond ik met 20 meter stom. WEG SPANNING! Aangezien het gemelleerde gezelschap hier onthoud ik mij even de krachttermen (grit & pump he..) die ik even aan alle eekhoorns & muizen in het bos heb laten horen. Tja wat doe je dan, 15 minuten na je vorige lekke band... Juist, weer een nieuwe erop. Kort verhaal lang: het kookniveau van m'n bloed was vele malen overschreden en ik was dan ook gebrand om alle verloren tijd in te halen, ik was immers al laat. Vanaf nu zijn alle Srade Bianchi's voor mij een ware angstgegner geworden! Vol gas erop (behalve in de afdaling) doorgetrokken.. Natuurlijk flink verzuurd want de windkracht was ondertussen gekomen op 4...(niks gelogen aan, check francemeteo.fr maar). De geplande finish op 190/200 km bleef uit en op 200 km zag ik het befaamde bordje. Echter, ik was gans & gans leeg... Mn voeten al 10 keer in de fik gestaan, al 15 km zonder water. Als een mier die hernia heeft met op z'n rug een olifant naar Beane gereden. Het was net de Tour de France, ik voelde me de Kenny van Hummel van een paar jaar terug. Zwaar buiten de tijd gefinished maar, omdat het een sympatieke poging was, toch toegelaten tot de volgende dag. Voor wie? Juist... Aangezien het gebruik op de app lichtjes aan het afnemen is en daarmee ook de reclame inkomsten.... wordt vandaag het nieuwe sub onderdeel geintroduceerd: Dilemma van de dag: Oortjes of geen oortjes?!? Weten jullie wat? Zeggen jullie het maar, ik ga eten... Dilemma van morgen: wel of geen ondergoed onder je sportkleren.. 1 ding is zeker: achter ieder verhaal zit een moraal. En een wijs iemand heeft me ooit geleerd: what doesn't kill you makes you stronger.... Met die geruststellende gedachte groet ik heel Nederland en in het bijzonder jullie, jullie die me supporten op deze uitdaging. Na 4 dagen 800 km op de teller, misschien had ik het zelf van te voren ook niet geloofd. En of het nu 10, 11 of 12 dagen worden: it's not what you do, it's why you do it.... ***pinkt even een traantje weg*** (alles voor de kijkcijfers) A bientot mes amis, je vous souhaite les beaux reves!
|
|
Twan's Freaky FietsBlog